تاریخچه تولید لاستیک

 

 

 

برای این که تاریخچه تولید لاستیک را به صورت کامل درک کنید خوب است که ابتدا با تکامل خود چرخ آشنا شوید. چرخ به عنوان یکی از بزرگ ترین اختراعات انسان، اولین بار 3500 سال پیش از میلاد مسیح و در دوران نوسنگی تولید شد. دوره ای که از آن حرف می زنیم قبل از عصر برنز است. وقتی کشاورزی رونق گرفت چرخ ها در همه چیز مورد استفاده قرار گرفت. این استفاده شامل همه چیز از جمله ارابه تا اسباب بازی ها می شد و در واقع نمادی از پیشرفت در زمینه تکنولوژی بود.

 

 

اولین لاستیکی که بشر اختراع کرد

 

در تاریخچه تولید لاستیک یک موضوع جذاب این است که بدانیم اولین لاستیک چگونه تولید شده است. اولین لاستیک هایی که توسط بشر ساخته شد از نوارهای چرمی تشکیل می شد که روی چرخ های چوبی پیچیده شده بودند. خیلی سریع چرم با نوارهای فلزی جایگزین شد و دوام خیلی زیادی هم داشت. وقتی قطارها و شبکه های راه آهن ظهور پیدا کرد، شاهد ابداع تایرهای فولادی بودیم. لاستیک های فلزی قطعا ظاهر قشنگی ندارند و علاوه بر آن این احساس را می دهند که حرکت با آن ها خیلی هم آسان نیست. در این لاستیک ها اگر یک پیچ خوردگی کوچک پیش می آمد باید کل لاستیک را خارج می کردیم.

ولکانیزاسیون

 

فردی به نام چارلز گودیر به این نتیجه رسید که هنگامی که لاستیک با گوگرد گرم شود، ولکانیزه شدن اتفاق می افتد. او در تاریخچه تولید لاستیک نقش مهم و اثرگذاری دارد.  این فرآیند باعث می شود ماده نرم چسبنده اولیه لاستیک، به یک ماده محکم و البته انعطاف پذیر تبدیل شود تا بتوان لاستیک مناسبی برای مصارف مختلف داشت.

وقتی تصفیه ولکانیزاسیون انجام شد، ماده جدیدی برای تولید لاستیک در اختیار داشتیم. این ماده قوی بود و می توانست آسیب های زیادی را تحمل کرده و از ضربه گیری بالایی هم برخوردار بود. جالب است بدانید امروزه هنوزهم لاستیک هایی که از لاستیک جامد ساخته شده، وجود دارد.

 

 

لاستیک های پنوماتیک

 

سال 1847 بود که رابرت دبلیو توانست اولین لاستیک پر از هوا را بسازد. این ساخته او به عنوان یک اختراع مهم ثبت شد اما متاسفانه تولید نشد ولی به هر حال نقش آن در تاریخچه تولید لاستیک قابل توجه است. در سال 1888 فردی به نام جان بوید توانست اولین لاستیک پنوماتیک را بسازد. شاید برایتان جالب باشد بدانید که آقای دانلوپ قبلا یک فرد ثروتمند بوده و فعالیتش در زمینه های دامپزشکی بوده است. هنگامی که پسر دانلوپ از رانندگی سخت با دوچرخه شکایت کرد، او به این فکر افتاد که لاستیک ها را توسعه ببخشد. ماجرای موفقیت او یک شروع هیجان انگیز دارد، شکایت پسرش!

این محصول توانست تا حدی موفق شود که یک سال بعد به عنوان لاستیک برنده در مسابقات دوچرخه سواری معرفی شد. پس از آن دانلوپ به سختی کار کرد تا توانست لاستیک هایی را برای همه وسایل نقلیه بسازد، این لاستیک ها برای انواع ماشین ها و کامیون ها مورد استفاده قرار می گرفت.

در زمانی بین سال های 1890 تا 1920 لاستیک های بادی لاستیکی تغییرات زیادی کرده و توسط دانلوپ و هانکوک پیشرفت های زیادی کرد.

لاستیک های بایاس و رادیال

 

از دهه 1920 و تا چند دهه بعد، تایرهای بایاس مورد استفاده افراد زیادی قرار می گرفت. لاستیک بایاس بخشی از تاریخچه تولید لاستیک است. این نوع از لاستیک ها از دو قسمت جداگانه تشکیل شده است که عبارتند از:

• یک لوله داخلی با باد کافی
• بدنه بیرونی لاستیک

لوله داخلی در حقیقت تحت فشار است و با پوشش بیرونی محافظت می شود. در مورد پوشش بیرونی هم باید بدانید که از چند لایه ساخته شده است.

در زمان بعد از جنگ جهانی دوم، لاستیک های رادیال توسط میشلن توسعه داده شد که این خودش قدم بزرگی در توسعه لاستیک بود. جالب است بدانید با این که لاستیک رادیال محصول قدرتمندی بود اما در ایالات متحده با رشد خیلی کمی عرضه می شد. در اوایل سال 1970 شاهد این موضوع بودیم که لاستیک رادیال به عنوان لاستیک غالب در حال پذیرفته شدن است.

از آن زمان به بعد این نوع لاستیک ها در همه دنیا در حال ساخت است و هر سال میلیاردها نمونه از آن تولید می شود.

 

لاستیک بایاس

 

پس از این که لاستیک های رادیال در اروپا تولید شد، با استقبال زیادی مواجه گشت و شرکت های لاستیک سازی مختلف ژاپنی و اروپایی هم به تولید آن روی آوردند.

این لاستیک ها طول عمر بیشتری دارد و هم چنین هندلینگ آن هم خیلی بهتر است. استفاده از این لاستیک ها باعث می شود مصرف سوخت کمتر شده و از این نظر هم برای راننده مقرون به صرفه باشد.

با وجود همه این مزایا تولید کنندگان در ایالات متحده از لاستیک های رادیال خوششان نمی آمد چون تولید این لاستیک ها نیاز به تجهیزات گران قیمتی داشت. دلیل عدم تمایل سرمایه گذاران ایالات متحده به سرمایه گذاری در این زمینه، همین موضوع بود.

علاوه بر این موضوع خودروسازان هم در آمریکا از لاستیک های رادیال برای خودروهایشان استفاده نمی کردند چون استفاده از این لاستیک ها نیاز داشت که سیستم تعلیق خودرو با توجه به ویژگی های این نوع لاستیک مجددا طراحی شود.

در این میان شرکت گودیر دست به کار شده و راه جدیدی ارائه داد. راه حل این شرکت ساخت لاستیک های بایاسی بود که نخ هایی به شکل مورب در عرض تایر نصب می گشت. این لاستیک توانست در ایالات متحده جای خود را پیدا کرده و مورد استفاده قرار بگیرد. خودروهای آمریکایی با سیستم تعلیق نرم از آن استفاده کردند.

پس از بحران نفتی که در سال 1973 روی داد، قیمت بنزین تا حد قابل توجهی افزایش یافت و آمریکایی ها شروع به خرید و واردات لاستیک های رادیال کردند. همان طور که می دانید این لاستیک ها مصرف سوخت را کاهش می دهد و خودرو می تواند کیلومترهای بیشتری را با آن پشت سر بگذارد. در نهایت در اوایل دهه 1980 تقریبا برای همه خودروها از لاستیک های رادیال استفاده می شد.

لاستیک های تیوبلس

 

موضوع مهم دیگر در تاریخچه تولید لاستیک، لاستیک تیوبلس است. تا اواسط قرن بیستم معمولا از لاستیک های با تیوب استفاده می شد. اولین اقداماتی که برای ساخت لاستیک تیوبلس انجام شد خیلی موفق نبود ولی در سال 1946 اختراع لاستیک تیوبلس به ثبت رسید. این کار توسط شرکت گودریچ انجام شد. مدت زمان قابل توجهی و تا سال 1952 طول کشید تا این لاستیک به مرحله تولید برسد و در نهایت در سال 1954 در ایالات متحده شاهد حرکت اولین اتومبیل با لاستیک تیوبلس بودیم.